از هوتن شکیبا و نوید محمدزاده تا شبنم مقدمی؛ تئاتری‌هایی که در سینما ستاره شدند

برنامه «سلام صبح بخیر» امروز با حضور کوروش نریمانی به مرور کارنامه بازیگرانی پرداخت که سال‌ها خاک صحنه خورده‌اند و حالا ستاره‌های سینما هستند.

به گزارش خبرآنلاین، محمد صابری در میز سینمای برنامه «سلام صبح بخیر» میزبان کوروش نریمانی بود تا مروری بر حضور بازیگران تئاتری داشته باشند که حالا در سینما می‌درخشند.

نریمانی در ابتدا گفت: از حضور موفق بچه‌های نسل ما و قدری بعدتر از ما در سینما خوشحالم. این حضور موفق خیلی هم تصادفی نیست. سینما و تئاتر علی‌رغم اینکه در بخش فنی از هم سوا هستند اما ماهیت نزدیکی به یکدیگر دارند، به ویژه سینمای قصه‌گو که برای بیننده جذاب است، تئاتر بهترین آبشخور برای سینما بوده است.

وی افزود: نوید محمدزاده، هوتن شکیبا و بهرام افشاری دوستان نزدیک یکدیگر و دوستان من هستند و از صمیم قلب خوشحالم که تا به حال درخشیده‌اند. از نزدیک شاهد تلاش و صبوری اینها بوده و کارهای نوید محمدزاده را هم دنبال کرده‌ام او خیلی پرانرژی و عاشق تئاترو سینما است. کار را خوب می‌فهمد با تمام وجودش در خدمت کار است با همه انرژی روی صحنه و قطعا مقابل دوربین می‌رود.

این نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر تاکید کرد: تماشاگر سینمارو شاید فکر کند این دوستان تازه وارد عرصه شده‌اند اما من کارهای نوید را از سال‌ها پیش دنبال کرده‌ام. او واقعا خاک صحنه خورده، مرارت کشیده، تا به حال ندیده‌ام او کسل باشد چندباری پیش آمد در کارهای من بازی کند و هر بار همکاری شکل نگرفته است اما همدیگر را می‌شناسیم.

در ادامه کارنامه شبنم مقدمی توسط صابری مرور شد و کارگردان «جن‌گیر» گفت: او از دوستان قدیمی در تئاتر است و در یک سریال که نویسنده آن بودم همکاری داشتیم. او یکی از بااخلاق‌ترین و نجیب‌ترین بازیگران و بسیار حساس و عاطفی است و دلی و قلبی جلو می‌رود. موفقیت‌های این دوستان تصادفی نیست و آنها تصادفی ماندگار نشده‌اند.

پس از مرور کارنامه کاری هوتن شکیبا، نویسنده یکی از اپیزودهای «پایتخت» درباره بازیگر محبوب سریال «لیسانسه ها» اظهار کرد: هوتن یکی از عزیزترین بازیگرانی است که با او کار کردم. خوشحالم این شانس را داشتم جزو اولین کارگردان‌هایی بودم که با او آن هم در عرصه کمدی همکاری کردم. اولین بار او را وقتی فارغ‌التحصیل شده بود دیدم. آن زمان من تدریس می‌کردم و جالب اینکه او را بیشتر از کسانی که واحد داشتند در دانشگاه می‌دیدم و او نمی توانست از فضا و دانشگاه دل بکند.

نریمانی یادآور شد: بعدها سیامک صفری هم او را دیده بود و به من می‌گفت کوروش یک بازیگر عالی پیدا کرده‌ام، گفتم اسمش هوتن شکیبا نیست؟ هوتن در چندین نمایش من بازی کرد و همکاری‌های خوبی با هم داشتیم.

برنامه صبحگاهی «سلام صبح بخیر» به تهیه کنندگی ابوالفضل صفری و کارگردانی کاوه امیری جاوید شنبه تا پنجشنبه هر روز ساعت ۷ تا ۹:۳۰ از شبکه سه سیما روی آنتن می رود.

مریل استریپ و نیکول کیدمن در «جشن پایان سال تحصیلی» هم‌بازی شدند

رایان مورفی فهرست بازیگران خود را برای فیلم بعدی‌اش که برای نتفلیکس ساخته می‌شود، اعلام کرد.

به گزارش خبرآنلاین، «جشن پایان سال تحصیلی» اقتباسی از یک نمایش موزیکال در برادوی است که نامزد جایزه تونی هم شده بود و مریل استریپ و نیکول کیدمن قرار است در آن نقش‌آفرینی کنند. جک فیرتل نویسنده داستان اورجینال این نمایش برای برادوی بوده است که با اقبال روبه‌رو شد و ۶ نامزدی جوایز تونی را کسب کرد.

آکوافینا، جیمز کوردن، آریانا گرانده، کیگان-مایکل کی و اندرو رانلز از دیگر بازیگرانی هستند که با این فیلم روی پرده نقره‌ای خواهند آمد.

داستان این فیلم درباره دانشجوی یک شهر محافظه‌کار است که می‌خواهد با دوستش به مراسم پایان جشن سال تحصیلی برود اما در این راه باید با مسایلی روبه‌رو شود.

مورفی که پیش از این شوهای تلویزیونی چون «گلی» و «داستان ترسناک آمریکایی» را تهیه‌کنندگی کرده است، چند ماه پیش قراردادی کلی به ارزش ۳۰۰ میلیون دلار با نتفلیکس بست.

مریل استریپ و نیکول کیدمن پیش از این در فیلم سینمایی «ساعت‌ها» و همچنین فصل دوم سریال «دروغ‌های کوچک بزرگ» محصول شبکه اچ‌بی‌او با هم جلوی دوربین رفتند.

مطمئنم حواشی پیش آمده برای ستاره اسکندری بزودی به فردی دیگر منتقل می شود!

بازیگر فیلم های سینمایی از جمله «خانه خلوت»، «غزال»، «داش آکل» و «سایه»، درباره حواشی اخیری که برای ستاره اسکندری به وجود آمده صحبت کرد.

فاطمه گودرزی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت وگو با بانی فیلم با اشاره به جو زردی که در فضای مجازی حاکم است، اتفاقات اخیر درباره ستاره اسکندری را بی ارتباط به این موضوع ندانست و اظهار داشت: متأسفانه بخش عمده محتوای برخی از صفحه های اینستاگرام را مطالب زرد تشکیل می دهند. حال اگر در این میان پای یک بازیگر هم در میان باشد که طبیعتاً جنجال آن بیشتر خواهد شد. ضمن اینکه برخی سرک کشیدن در زندگی خصوصی هنرمندان را نیز دوست دارند.

وی افزود: به عنوان مثال بسیاری تصور می کنند همه بازیگران از یک زندگی مرفه و لاکچری برخوردارند و هیچ مشکلی ندارند. در صورتی که من بسیاری از همکارانم را می شناسم که اجاره نشین هستند و حتی از پس مخارج اولیه زندگی شان نیز برنمی آیند. در واقع همین تصور غلط باعث شده تا برخی نسبت به مسائل خصوصی هنرمندان کنجکاوی بیشتری نشان دهند.

این بازیگر در ادامه گفت: هنرمندان در داخل کشور قوانین را به طور کامل رعایت می کنند؛ پس طبیعی است وقتی شما به کشور دیگری می روید براساس عقیده تان و قوانین آن کشور لباس بپوشید و هیچکس نیز نمی تواند در این مورد به شما امر و نهی کند. حال اینکه عده ای می گویند خانم اسکندری در داخل کشور از حجاب دفاع کرده من آن را نشنیده ام و اطلاعی نیز از آن ندارم. تنها مسئله ای که از آن مطمئن هستم این است که حواشی پیش آمده برای ستاره اسکندری ظرف چند روز آینده به فردی دیگر منتقل می شود و متأسفانه برخی از مردم نیز همراه با این موج پیش می روند.

این هنرمند در پایان درباره راهکار خود نسبت به جلوگیری از بروز چنین اتفاقاتی گفت: متأسفانه وقتی در اینستاگرام چنین مطالب و ویدئوهایی به اصطلاح لایک می خورد، به این معنی است که مردم نیز مشتاق تماشای چنین حاشیه هایی هستند. به نظرم تنها راهکاری که می توان درباره این معضل پیشنهاد داد، این است که همه سرشان در لاک خودشان باشد. مطمئن باشید در صورت تحقق چنین اتفاقی ظرف یک ماه همه چیز به روال عادی خود برمی گردد.

تبریزی در حاشیه آبیار و جاویدی!

به گزارش بانی فیلم، دست کمدی های بی مزه و آبکی متظاهر برای سینماروها رو شده است. کمدی هایی که تحت لوای این ژانر و در واقع به طمع فتح کاذب گیشه ستاره های سینما را فدای امیال خود می کنند. هر چند دراین معادله، ستاره ها نیز در قبال دریافت دستمزدهای نجومی اعتبار خود را به حراج می گذارند.

رو شدن دست کمدی های نازل را می توان از کاهش فروش نسبی، اما مشهود «ما همه با هم هستیم» (کمال تبریزی) دریافت. فیلمی که با کمک و تکیه بر ستاره هایی مانند مهران مدیری، محمدرضا گلزار، جواد عزتی و البته لیلا حاتمی استارت خوبی زد و توانست در بیش از دو هفته از مرز شش میلیارد بگذرد. رکوردی که گرچه وقتی با فروش هفت میلیاردی «هزارپا» در همین مدت زمان طی سال گذشته مورد مقایسه قرار گیرد، ضمن توجه به افزایش قیمت بلیت چندان هم چشمگیر نخواهد بود.

از سوی دیگر، مقبول افتادن دو درام اجتماعی جذاب، یعنی «شبی که ماه کامل شد»(نرگس آبیار) و «سرخپوست»(نیما جاویدی) که هر دو اکران خود را همزمان با فیلم تبریزی از نیمه خرداد ماه گذشته آغاز کردند، موجب شده تا «ما همه با هم هستیم» با کاهش فروش موقعیت خود را در بالاتر ایستادن از این دو در گیشه متزلزل ببیند.

تا لحظه تنظیم مطلب حاضر در عصر سه شنبه چهارم تیرماه، فیلم تبریزی با رقم فروش شش میلیارد و ۷۲۵ میلیون تومان فروش کلی، دویست میلیون کمتر از فیلم آبیار فروخته و فیلم جاویدی را با پنج میلیارد و ۶۲۲ میلیون تومان در تعقیب جدی خود می بیند.

جالب اینکه «ما همه با هم هستیم» با ۱۳۳ سینما در قیاس با ۱۲۲ سینمای «شبی که ماه کامل شد» و ۱۰۷ سالن «سرخپوست»، همچنان در اکثریت قرار دارد.

نگاهی به موج منفی کامنت ها علیه فیلم تبریزی و انتقاد از کیفیت پایین آن که متهم به عاجز بودن از خنداندن تماشاگران نیز شده، نشان از آن دارد تبلیغات دهان به دهان هنوز تأثیر شگرفی بر میزان فروش فیلمها دارد. موردی که موجب شده فیلم تبریزی پس از دو هفته دچار افت فروش شود و قافیه را به درام های اجتماعی ببازد. با این شرایط دور نیست اگر پیش بینی کنیم فیلم تبریزی که سودای شکستن رکورد «هزارپا» را داشت، از یک فروش حداقلی هم درمانده شود!

مروری بر وضع فروش دیگر کمدی های حال حاضر گیشه نیز حکایت از کاهش اعتماد سینماروها به محصولات این ژانر دارد. فیلم «سامورایی در برلین» (مهدی نادری) با گذشت بیش از شش هفته تنها حدود چهار میلیارد و نهصد میلیون تومان فروخته و «زهرمار» جواد رضویان پس از یک هفته تازه در آستانه رسیدن به مرز هفتصد میلیون تومان است. ضمن اینکه هر دو فیلم مذکور در معرض انتقادهای نیمه تند کاربران در فضای مجازی نسبت به بی مزگی و سطح پایین بودن قرار دارند.

در مجموع به نظر می رسد این ژانر اگر همچنان از سوی سینماگران صرفاً با وجوهی چون ساده انگاری، مبتذل سازی و طمع ورزی نسبت به گیشه مورد توجه واقع شود، بزودی به احتضار کامل خواهد افتاد.

مجید انتظامی: روزی 8 ساعت در کمد، ساز می‌زدم!

مجید انتظامی را می‌توان خالق نت‌های ماندگار دانست. او هم سوز آهنگ «از کرخه تا راین» را خلق کرده و هم انتظار غمگینی را که در موسیقی متن «بوی پیراهن یوسف» به خاطر داریم. آهنگ ساز 71 ساله کشورمان این روزها به گفته خودش، مشغول خلق آثاری برای پروژه شخصی خود است و کار سفارشی در دست ندارد؛ در حال درمان ستون فقرات و مهره‌های گردنش با آب‌درمانی و فیزیوتراپی است و می‌گوید بالاخره آدم، پیر و درد از جایی شروع می‌شود. انتظامی معتقد است موسیقی یک شبه و چند ساله به سرانجام نمی‌رسد و برای یادگرفتن آن باید سال‌ها دوید تا به قطره‌ای از آن رسید. با این آهنگ ساز برجسته کشورمان که این هفته آثار او در شبکه نمایش مرور می‌شود، درباره وضعیت موسیقی فیلم‌های کنونی کشورمان گفت‌وگو کردیم که در ادامه آن را می‌خوانید.

مردم موسیقی مطبوعشان را گوش می دهند
مجید انتظامی معتقد است هنرها را نمی‌توان با هم مقایسه کرد. او با اشاره به برداشت حسی انسان‌ها از موسیقی گفت:«هنر یک حس است. بعضی وقت‌ها، بعضی انسان‌ها می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند و برخی دیگر نمی‌توانند، این دلیل بر بد بودن آن نیست. همان‌طور که الان برخی موسیقی‌های زیرزمینی خواهان‌ زیادی دارد و با آن مخالفت می‌شود؛ اما این دلیل بر بد یا خوب بودن این موسیقی نیست. موسیقی یک علم است و برای یاد گرفتن آن باید سال‌ها دوید. بنابراین، طبیعی است مردمی که هیچ اطلاعی از این علم ندارند با آن حسی برخورد کنند نه علمی. اگر از آن موسیقی خوش‌شان آمد، برایشان مطبوع است وگرنه آن را گوش نمی‌کنند. نمی‌توان جلوی مردم را گرفت و گفت این موسیقی را که من می‌گویم گوش کن.» او درباره کاهش سطح حسی فیلم‌های سینمایی کنونی و سطح ماندگاری موسیقی آن‌ها نیز این طور توضیح داد:«دلیل این که موسیقی فیلم‌هایمان ماندگار نمی‌شود، این است که دیگر فیلم‌هایمان آن طور نیست؛زمانی بود که همه مردم برای این که یک نقطه از خاک‌شان را از دست بیگانه رها کنند، رفتند و جان‌شان را بی‌هیچ چشم‌داشتی دادند. آن زمان شرایط خاص خودش را داشت. الان دیگر شرایط گذشته نیست. اکنون، مردم طور دیگری فکر می‌کنند و هنر را می‌بینند. نگاه و سلیقه آن‌ها عوض شده است. البته فیلم‌های ما هم دیگر آن فیلم‌ها نیست و آن حس را ندارد.»

زمانه تغییر کرده است
خالق موسیقی متن «روز واقعه» متواضع‌تر از آن است که وقتی از او چرایی ماندگاری موسیقی‌هایش را می‌پرسیم، دلیل بیاورد. می‌گوید:«نمی‌توانم این‌ها را توضیح بدهم. بعد هرکسی این گفت‌و‌گو را بخواند می‌گوید چقدر این آدم خودخواه است. نشسته و از خودش تعریف می‌کند. من عاشقم. عاشق موسیقی‌ام. تمام زندگی‌ و جسمم را به خاطر موسیقی از دست دادم. به خاطر تمرین‌های هشت ساعته و ساز زدن در کمد. وقتی ساز می‌زدم صدای ساز بیرون می‌رفت. بنابراین تنها راهی که داشتم این بود که بروم داخل کمد. یک کمد بزرگ داشتم که داخلش را سیم‌کشی کرده بودم و یک چراغ را در آن روشن نگه می‌داشتم. می‌رفتم آن‌جا و در کمد با ساز تمرین می‌کردم. الان چه کسی این کار را می‌کند؟ مردم دیگر حوصله ساز زدن ندارند و بیشتر مصرفی‌اند. خاطرم هست یک ساز داشتم که از 20 جا ترک خورده بود و از همه جایش باد می‌داد. با موم عسل آن را ترمیم کردم تا بتوانم از آن یک صدا دربیاورم. الان بچه‌ها به مجرد این که حرف اول ساز را می‌آورند، گران‌ترینش در خانه برایشان مهیاست. آن موقع این شرایط نبود. شما نباید توقع داشته باشید همه مانند آن موقع زندگی کنند. آن موقع گذشت و تمام شد. الان یک چیز دیگر است، باید خودمان را با شرایط امروز تطبیق بدهیم تا بتوانیم زندگی کنیم و دیگران ما را بفهمند.»

روزنامه خراسان