به گزارش خبرآنلاین، تب یا جوزدگی؛ هر چه میخواهید اسمش را بگذارید، علتش اما تنها یک چیز است: استیصال! این دردی است که به جان تمام مدیاها افتاده است. استیصال در جذب مخاطب. اتفاقی که انگار قرار است همه را به یک مسیر براند: استفاده از شاخهای فضای مجازی، از آنها که مخاطب میلیونی دارند تا آنهایی که فقط ویدئوهایشان در فضای مجازی بارها و بارها بازنشر شده است.
در تازهترین مورد هم خبر رسیده که یک فیلم سینمایی آماده اکران شده با عنوان «اژدر» ساخته رضا سبجانی. فیلمی که در خبری که برایش منتشر شده آمده: این اثر یک فیلم کمدی است و الگوی جدیدی از طنز ارائه میدهد که در سینمای کمدی ایران به ندرت شاهد آن هستیم.
فیلمی با بازی بازیگرانی مثل میرطاهر مظلومی، بهاره رهنما، علی انصاریان، نعیمه نظامدوست، شهره لرستانی، مرحوم لوون هفتوان و .... و البته برای اولینبار دیجی حسین فسنقری و رضا پرستش!
دو چهره مطرح در فضای مجازی. اولی برای ویدئوهای سبک عجیب غریبش در دیجی بودن و دومی به خاطر شباهتش با مسی ستاره فوتبال آرژانتین!
البته این اولینبار نیست که دو چهره اصطلاحا شاخ فضای مجازی روی پرده سینما میآیند. پیش از این سهیل مستجابیان که با دابسمشهایش مطرح شد در یک فیلم بازی کرد که در جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد.
شروع این اتفاق اما شاید از تلویزیون بود. از آنجایی که برنامههای مجریمحور تلویزیون برای عقب نماندن در کورس رقابت با یکدیگر هر سوژهای که در فضای مجازی بولد میشد را به سوژه خودشان تبدیل میکردند. از پسرکی که کچلیک دوست داشت تا ایرج ملکینامی که فیلمهای کوتاهش مدت مدیدی دستاویز خنده اهالی فضای مجازی شده بود. از پسری که خود را طراح خودرو میدانست تا زنی که با یک ویدئو از خانه نداشتنش و عدم رسیدگی به زلزلهزدهها میگفت یا پدری که برای درمان بیماری پسرش پول نیاز داشت.
این تب اما عوارضی هم داشت. گاهی هم پیش میآمد که بعضی از این سوژهها برای تلویزیون دردسرساز میشدند. وقتی کذب ادعاهایشان باز هم در فضای مجازی بولد میشد و تلویزیون و برنامه مذکور مجبور به عذرخواهی میشدند. اما به نظر میرسد این موجی که به راه افتاده قرار نیست به این زودیها تمام شود.
در سینمایی که سالی بیش از ۷۰ فیلم تولید میشود و در جریان اکران فیلمها با اکران همزمان حداقل هفت فیلم، اغلب تنها دو، یا سه فیلم دیده میشوند و بقیه فیلمها حتی هزینههایشان را هم برنمیگردانند، رقابت دیگر نمیتواند فقط هنری باشد. فیلمها گاهی برای عقب نماندن از این موج و از سر استیصال در جذب مخاطب دست به کارهای عجیب غریبی میزنند. کارهایی مثل همین تبی که حالا انگار مدتی است تلویزیون از آن عبور کرده اما به سینما سرایت کرده است. مثل تب جذب مخاطب با کچلیکها و دیجی فسنقریها و رضا پرستشها!
«مارال فرجاد» بازیگر نقش مهتاب در سریال «برادرجان» در گفتوگو با فارس، درباره حضور خود در این سریال گفت: آن زمان که آقای نعمت اله از من دعوت به همکاری در این سریال کرد 4 قسمت فیلمنامه داشتیم و به خاطر همکاری و شناخت قبلی از وی قبول کردم.
وی درباره قصه این سریال نیز افزود: مهتاب به خاطر عشقی که به همسرش داشته هر کاری کرد تا بتواند او را به راه راست بیاورد، اما عشقش مانع از دیدن حق و حقیقت و آوردن مال حرام سر سفره و زندگیش نشد و از خود گذشتگیهایی داشت که مختص زنان جامعه ما است.
این بازیگر با اشاره به اینکه در انتخاب نقشهایم بیشتر به متن توجه دارم، اظهار داشت: من در این سالها کمتر در تلویزیون بازی کردم و بیشتر روی تئاتر متمرکز بودم. به این خاطر که فیلمنامهها بسیار ضعیف است و به خاطر چارچوبهای موجود در تلویزیون سانسور میشوند. همچنین همیشه دوست دارم تا نقشهای جذابی را ایفا کنم.
وی با بیان اینکه سانسور در سریال «برادرجان» جایگاهی نداشت، بیان داشت: خوشبختانه در سریال برادرجان هیچ سانسوری نداشتیم و جا دارد از این بابت از پخش شبکه سه سیما تشکر ویژهای داشته باشم که به گریم، فیلمنامه، بازی و ... اصلاحیه نزدند.
این بازیگر ضمن اشاره به اینکه در تئاتر راحتتر میتوان کار کرد، افزود: تئاتر را بیشتر دوست دارم چونکه به واقعیت نزدیکتر است، اما در تلویزیون انواع و اقسام ممیزیها وجود دارد و مخاطب را از اصل ماجرا دور کرده و قدرت باورپذیری را کاهش میدهد.
فرجاد ضمن بیان اینکه در این سریال با پدرم همبازی بودم و از این بابت بسیار خوشحالم، گفت: در گذشته و کودکی بیشتر با پدر در سریالها همبازی میشدم و آخرین باری که با هم بازی کردیم سال 78 در یک تئاتر بود.
وی در پایان درباره سایر فعالیتهای خود نیز گفت: قرار است 18 تیر به همراه گروه تئاتر «آیراک» به ایتالیا رفته و چند اجرا در میلان داشته باشیم. همچنین مشغول بازی در فیلم سینمایی «زنبور کارگر» نیز هستم که به نویسندگی سعید نعمت اله تولید میشود.