به گزارش مهر به نقل از ایندپندنت، شواهد علمی جدید نشان می دهد اسپرم انسان می تواند در فضا و بدون جاذبه زمین زنده بماند.
یک پژوهش اولیه نمونه هایی از اسپرم ها را در معرض میکروگرانش قرار داد. نتیجه این آزمایش نشان داد این اسپرم ها هیچ تفاوتی با نمونه های زمینی ندارند. این یافته نشان می دهد در آینده می توان یک بانک اسپرم در فضا ایجاد کرد. این آزمایش ها با استفاده از نمونه های اسپرم یخ زده انجام شده اند.
«مونتسرا بوادا» از مرکز Dexeus Women's Health در اسپانیا نتایج این تحقیقات را در اجلاسی در اتریش ارائه کرد.
بوادا در این باره می نویسد: برخی مطالعات نشان دهنده کاهش قابل توجه تحرک نمونه اسپرم انسان در فضا هستند. اما تاکنون هیچ گزارشی از تاثیرات میکروگرانش روی نمونه اسپرم های یخ زده مشاهده نشده است. بنابراین می توان آنها را از زمین به فضا منتقل کرد.
البته نمونه اسپرم های یخ زده در اصل به فضا ارسال نشدند بلکه آنها در یک هواپیمای آئروباتیک قرار داده شدند که در فواصل کوتاه وضعیت میکروگرانش را شبیه سازی می کرد. در هر بار شبیه سازی نمونه ها به مدت ۸ ثانیه در وضعیت مشابه فضا قرار گرفتند.
نتایج این آزمایش هیچ تغییرات قابل توجهی در غلظت، تحرک یا دی ان ای اسپرم ها نشان نداد.
البته آزمایش های دیگری با نمونه اسپرم های غیر یخ زده نیز انجام شد و نتایج مشابهی داشت.
این بررسی ها نشان می دهد میکروگرانش برخلاف تابش اشعه های فضایی که تاثیر منفی روی اسپرم دارد احتمالاً هیچ تاثیری بر باروری مردان در کوتاه مدت ندارد.
به گفته بوادا به این ترتیب می توان اسپرم ها را در بانکی خارج از زمین دخیره کرد. این اقدام در آینده اهمیت خاصی می یابد و قابلیت تولد نوزادان را فضا را به وجود می آورد.
او امیدوار است آزمایش مشابهی را در یک ایستگاه فضایی یا در یک سفر فضایی انجام دهد. اما در حال حاضر دسترسی به این امکان در فضا محدود است و چنین آزمایش هایی همچنان در زمین انجام خواهند شد.
به گزارش مهر به نقل از ناسا، ۳ فضانورد در کپسول سایوز به سلامت به زمین رسیدند. آن مک کلین، دیوید سنت ژاک و اولگ کاننو پس از اقامتی ۲۰۴ روزه صبح امروز در یک کپسول سایوز در قزاقستان فرود آمدند.
این سه فضانورد در سوم دسامبر ۲۰۱۸ میلادی به ایستگاه فضایی بین المللی سفر کرده بودند. آنها طی اقامت خود در این ایستگاه فضایی ۳۲۶۴ بار دور زمین مدار زدند و مسافتی بیش از ۸۶ میلیون مایل را طی کردند.
به هرحال پس از فرود و انجام آزمایش های پزشکی مک کلین و سنت ژاک به هیوستن در ایالت تگزاس آمریکا و کاننکو به استار سیتی در روسیه می روند. آنها در این ماموریت فضایی صدها آزمایش در حوزه های مختلف زیست شناسی، بیوفناوری، فیزیک و زمین شناسی انجام دادند.
ساکنان آتی ایستگاه فضایی بین المللی اندرو مورگان از ناسا، لوکا پارامیتانو از سازمان فضایی اروپا و الکساندر اسکورتسوف از روسیه هستند. آنها در ۲۰ جولای همراه یک کپسول سایوز MS-۱۳ از مقر فضایی بایکنور در قزاقستان به ایستگاه فضایی بین المللی پرواز می کنند.
به گزارش فارس، محققان موسسه «RIRAE » روسیه کوره پلاسمایی را ارائه کردند که قادر است 40 نوع ضایعات جامد از جمله ضایعات پزشکی را از بین ببرد.
براساس گزارش «تاس»، دانشمندان این موسسه یک مولد ریزموجهای پلاسما با درجه حرارت کم ارائه کردند که نیروی کمی مصرف میکند.
این سازه به گونهای است که یک آتشدان پلاسما بدون برق بر روی پایه آن تعبیه شده است تا ضایعات را از بین ببرد.
طبق گفته سازندگان، این روش، هزینه و آسیبهای مضر بر محیط زیست ناشی از دفع ضایعات را کاهش میدهد. همچنین محصول احتراق این آتشدان، پس از پردازشهای اضافی میتواند برای تولید برق و گرما مورد استفاده قرار بگیرد.
گفتنی است؛ این سازه قادر است تا 25 هزار مترمکعب از ضایعات جامد را از بین ببرد.
به گزارش فارس، دانشمندان دانشگاه «لینشوپینگ» با ارائه یک ماهیچه مصنوعی مرز میان ربات و اندامهای طبیعی را از بین بردند.
براساس گزارش «نیواطلس»، این ماهیچه مصنوعی از پلیمر ویژهای ساخته شده که عملکردی مشابه ماهیچههای طبیعی دارد و قرار است در ایمپلنت و میکرورباتها مورد استفاده قرار گیرد.
اگرچه در طی سالهای اخیر پیشرفتهای بزرگی در زمینه ساخت اندامهای مصنوعی صورت گرفته است اما اکنون دانشمندان به دنبال راه بهتری برای تولید این اندامها هستند.
یکی از این راهها، استفاده از روش تقلیدی از فرایند طبیعی بدن به جای فعالکنندههای انرژی قدیمی است.
این تیم به سرپرستی «ادوین جاگر»، استاد ارشد در سیستمهای سنسوری و فعالکنندهها در بخش فیزیک، شیمی و زیستشناسی برای دستیابی به این هدف، ماهیچههای مصنوعی از پلیمر فعالکننده ساخته شده با «پلی پیرول»، تولید کردند.
«پلی پیرول» یک پلیمری از پیرول است که به دلیل داشتن ویژگیهای الکترومغناطیسی زیاد، مورد توجه قرار گرفته است. این پلیمر عمدتا در وسایل الکتریکی و سنسورها استفاده میشود و هنگامی که در معرض یک جریان الکتریکی قرار گیرد حجم آن تغییر میکند.
طبق این گزارش، محققان برای انجام این کار، پلیمری دولایهای که میان آنها یک غشای نازک است، ساختند. زمانی که یک بار الکتریکی از یک لایه وارد میشود، یونهای پلیمر به پیرامون غشا میرسد و ورقه را فشرده میکند. در ضمن لایه دیگر الکترونها را جذب و باعث خم شدن این وسیله میشود که این عمل همانند انقباض طبیعی ماهیچهها است.
محققان میگویند، این بار میتواند توسط یک باتری یا افزایش واکنش گلوکز و اکسیژن اعمال شود. تجهیز پلیمر با نوعی آنزیم خاص میتواند سوختن و واکنش گلوکز را برای تولید انرژی افزایش دهد.
جاگر سرپرست این مطالعه گفت: این آنزیم گلوکز و اکسیژن را برای تقویت قوای حرکتی ماهیچههای مصنوعی به انرژی تبدیل میکند.
به گزارش مهر به نقل از بیزینس اینسایدر، الون ماسک مؤسس و مدیر ارشد اجرایی اسپیس ایکس روز گذشته در یک پیام توئیتری اعلام کرد به محض اینکه فضاپیمای استارشیپ ساخته شود و دور زمین مدار بزند، افراد میتوانند بلیتهای سفر به مریخ را رزرو کنند.
ماسک در یک پیام توئیتری اعلام کرد توسعه فضاپیمای استارشیپ سرعت گرفته تا فناوری سفر به مریخ ساخته شود. هنگامی که یکی از کاربران از او پرسید چه زمان میتوان چنین سفری را رزرو کرد، ماسک پاسخ داد: «به محض اینکه استارشیپ دور زمین مدار بزند.»
استارشیپ یک فضاپیمای چند میلیون دلاری با ارتفاع ۱۸۰ فوت است و اسپیس ایکس ادعا میکند این موشک در آینده افراد را به مریخ و ماه میبرد و همچنین ماهواره به مدار زمین پرتاب میکند.
در حال حاضر اسپیس ایکس مشغول آزمایش طرحهای مختلف و موتورهای استارشیپ در جنوب ایالت تگزاس است.
ماسک قبلاً اعلام کرده بود ۶۰ درصد احتمال دارد استارشیپ در ۲۰۲۰ میلادی به مدار زمین ارسال شود. همچنین او اعلام کرده تا ۲۰۲۲ میلادی مأموریت ارسال محموله به مریخ را انجام میدهد. همچنین مأموریت ارسال فضانورد مریخ نیز تا ۲۰۲۴ میلادی انجام میشود.