به گزارش ایسنا و به نقل از آس، صفحه لالیگا در شبکههای اجتماعی با منتشر کردن تصویری جنجال برانگیخت. اکانت بازیهای باشگاهی اسپانیا از کاربران خواست تا اسطوره محبوب خود را از میان فوتبالیستهای بزرگی که در لالیگا پا به توپ بودند یا در حال حاضر در این لیگ بازی میکنند، انتخاب کنند.
در این تصویر بازیکنانی همچون ساموئل اتوئو، پابلو آیمار، خوان رومن ریکلمه، داوید ویا، ژالمینیا، یولن گررو، رائول گونسالس، ژاوی هرناندس، زین الدین زیدان، رونالدینیو، رونالدو نازاریو، خواکین، فرناندو تورس، لیونل مسی، والرون، یاگو آسپاس، خسوس ناواس، آن درس اینیستا و رائول تامودو دیده میشوند.
با این حال لالیگا فراموش کرد کریستیانو رونالدو را در این تصویر قرار دهد. مهاجم برزیلی دومین گلزن برتر تاریخ لالیگا محسوب میشود. او ۳۱۱ گل به ثمر رساند و بهترین رکورد در میانگین گلزنی را به خود اختصاص داد (۱.۰۷ گل در هر بازی). هزاران کاربر اعتراض خود را نسبت به نبود رونالدو با فرستادن پیام نشان دادند.
به گزارش خبرورزشی، برانکو ایوانکوویچ که با قراردادی دو ساله به طور رسمی هدایت تیم فوتبال الاهلی عربستان را برعهده گرفت، در گفتگو با روزنامه «جوتارنجی لیست» چاپ زاگرب کرواسی گفت: من با کشور ایران، مردمش، شهر تهران و هواداران ارتباط برقرار کرده بودم و ایران در قلبم جای دارد. مدت زیادی بود که به جدایی از پرسپولیس فکر میکردم و در نهایت تصمیم بر رفتن گرفتم.
وی افزود: من از چالشها و کار کردن خسته نشدهام. میخواهم و عاشق این هستم که باعث پیشرفت بازیکنان جوان شوم، ببینم که چطور آنها رشد میکنند و به خصوص عاشق کار کردن هر روزه در باشگاه هستم. کار در رده باشگاهی بیشتر از کار در رده ملی من را به خود جذب میکند. این روش زندگی من است و خوشحال هستم که میتوانم در در رده باشگاهی کار کنم. همیشه هم باانگیزه بودهام.
سرمربی چهار فصل اخیر پرسپولیس در بخش دیگری از صحبتهایش اظهار داشت: هدفم همیشه کسب جام بوده و در الاهلی هم این هدف را دنبال خواهم کرد. در کنار اینها ما باید در مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا بازی کنیم و حریف ما الهلال است. من خوشبین هستم و بر این باورم که میتوانیم به پیروزیهایی دست پیدا کنیم و حتی در لیگ قهرمانان به مراحل بالاتر پیشروی کنیم. بیصبرانه منتظر شروع این چالش جدید و این فصل جدید از دوران مربیگریام هستم.
برانکو که پرسپولیس را در چهار سال اخیر به سه قهرمانی متوالی در رقابتهای لیگ برتر رساند، صحبتهایش را اینطور ادامه داد: با پرسپولیس تا فینال لیگ قهرمانان آسیا رسیدیم، اما موفق به کسب قهرمانی نشدیم. با این حال بر این باورم که فرصتهای دیگری برای کسب جام خواهم داشت.
سرمربی کروات الاهلی همچنین در پاسخ به این پرسش که «آیا ماریو بودیمیر را هم با خود به الاهلی خواهید برد؟»، تأکید کرد: نمیدانم وضعیت کنونی بودیمیر به چه صورت است، چون او هنوز با پرسپولیس قرارداد دارد.
به گزارش ایسنا، در هفته دوم مرحله گروهی کوپا آمه ریکا ۲۰۱۹ بامداد چهارشنبه برزیل میزبان به مصاف ونزوئلا رفت که این دیدار با تساوی بدون گل به پایان رسید.
در حالی که به نظر میرسید برزیل با یک پیروزی صعودش را به دور بعد قطعی کند این تیم نتوانست ونزوئلای سخت کوش را شکست دهد. البته تکنولوژی VAR مانع از پیروزی شاگردان تیته شد. سلسائو در این بازی سه گل به ثمر رساند اما هر سه گل مردود اعلام شدند.
نخستین بار دروازه ونزوئلا در دقیقه ۳۹ باز شد اما فیرمینیو روی ویانووا خطا کرده بود. داور به درستی این گل را قبول نکرد. برزیل که تیم برتر میدان بود به حملههایش در نیمه دوم هم ادامه داد. گابریل ژسوس در دقیقه ۵۸ گلزنی کرد. این صحنه توسط VAR بازبینی شد و در نهایت گل دوم هم به دلیل آفساید مردود اعلام شد. در دقایق پایانی بازی فیلیپ کوتینیو دروازه ونزوئلا را باز کرد اما این گل هم در موقعیت آفساید به ثمر رسید تا برزیل در کسب پیروزی ناکام بماند و تنها یک امتیاز از این بازی کسب کند.
پیش از این دیدار پرو برابر بولیوی قرار گرفت و ۳ بر یک پیروز شد. گل نخست بازی را مارسلو مورنو در دقیقه ۲۸ از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند اما پرو توانست جبران کند. در لحظات پایانی نیمه اول پائولو گررو گل تساوی را به ثمر رساند. تنها ۱۰ دقیقه پس از شروع نیمه دوم جفرسون فارفان گل دیگری برای پرو به ثمر رساند. در لحظات پایانی بازی ادیسون فلورس گلزنی کرد تا پرو نخستین پیروزی اش را در این رقابتها جشن بگیرد.
پرو با این برد مانند برزیل چهار امتیازی شد و در جایگاه دوم قرار گرفت. دیدار دو تیم در هفته آخر برای صدرنشینی تعیین کننده خواهد بود.
در این گروه ونزوئلا با ۲ امتیاز سوم است و بولیوی بدون امتیاز در قعر جدول قرار دارد.
به گزارش ایسنا و به نقل از elsport، میشل پلاتینی رئیس سابق یوفا به خاطر اتهام به دریافت رشوه در اعطای میزبانی جام جهانی 2022 بازداشت شده بود. وکیل رئیس سابق یوفا اکنون از آزادی او خبر داد و گفت: پلاتینی بعد از چند ساعت بازجویی آزاد شد. او بازداشت نبود، تنها برای پارهای از توضیحات او را برده بودند.
پلاتینی در حالی که خود را آماده ریاست فیفا میکرد، به اتهام دریافت رشوه از قطریها برای اعطای میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ از هر گونه فعالیت فوتبالی به مدت ۶ سال محروم شد.
جدایی برانکو ایوانکوویچ از پرسپولیس، یکی از بحثهای ورزشی و حتی اجتماعی داغ این روزهاست؛ ماجرایی که افکارعمومی را عمیقا تحتتاثیر قرار داده و در خیلی از اماکن عمومی و حلقههای کاری و دوستانه میتوان شاهد بحث در این مورد بود. البته این اولینبار نیست که رابطه کاری یک باشگاه با مربیاش به پایان میرسد، اما آنچه ماجرای برانکو را کمی متفاوت کرده، درخواست تمامعیار باشگاه ایرانی و میلیونها هوادارش برای ادامه این همکاری بود؛ آنچه از سوی مربی کروات نادیده گرفته شد و به امضای قرارداد او با الاهلی عربستان انجامید. اینکه چرا چنین اتفاقی افتاد، جای سوال دارد.
چطور ممکن است یک مربی در ایران از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار باشد، سه سال متوالی قهرمان شود، پول خوبی بگیرد، با پیشنهاد ادامه همکاری مواجه باشد، اما باز ساز جدایی کوک کند؟ این مساله حتما باید دلایلی داشته باشد؛ استدلالهایی که مرور آنها میتواند بخشی از مشکلات ریشهای فوتبال ایران را آشکار کند.
برانکو برای فصل بعد با الاهلی قرارداد بسته و این یعنی باید خودش را آماده کار و زندگی در عربستان کند؛ اما سوال اینجاست که حضور در آن کشور، چه مزیتی نسبت به ایران دارد که یک مربی موفق خارجی را به سمت چنین انتخابی رهنمون میکند؟ اگر بنا باشد در حوزه آزادیهای اجتماعی بحث کنیم، عربستان از جمله نقاطی نیست که برتری خاصی نسبت به ایرانداشته باشد. از نظر اقلیمی هم همین شرایط وجود دارد. از دیدگاه فنی و فوتبالی نیز انتخاب برانکو بحثبرانگیز است. طی سالهای گذشته فوتبال ایران از عربستان جلوتر بوده؛ چه در رده ملی که قصهاش روشن است و چه از حیث باشگاهی که دو سال پیش خود برانکو همین الاهلی را برد و به نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا رسید. حتی همین امسال هم دو تیم همگروه بودند که حاصل رقابتشان یک برد و یک باخت برای هرکدام از آنها بود.
معمولا در این شرایط، گزینهای که به سرعت به ذهن متبادر میشود «منافع مالی» است، اما حتی شاید در این زمینه هم با تفاوت محسوسی روبهرو نباشیم. درحالحاضر و تا پیش از اعلام رسمی باشگاه الاهلی، گمانهزنیهای متنوعی در مورد رقم قرارداد برانکو با باشگاه سعودی وجود دارد. برخی حتی از دستمزد سالانه سهونیم میلیون دلار برای او سخن میگویند که باورش قدری دشوار است.
در مجموع اینطور احساس میشود که مربی کروات با قرارداد سالانه یک میلیون و ۸۰۰ هزار دلاری روی نیمکت تیم عربستانی نشسته است؛ رقمی که شاید با دریافتی او در ایران تفاوت چشمگیری نداشته باشد. آخرین قرارداد برانکو در پرسپولیس با احتساب آپشنها به یکونیم میلیون یورو رسید که فرق اساسی با دستمزد او در عربستان نخواهد داشت و بعید است محرک جدایی برای مردی باشد که اینجا عناوین و افتخارات را درو میکرد.
بنابراین کماکان باید دنبال یک دلیل دیگر بود؛ جایی که شاید پای عامل «امنیت مالی» به میان میآید. حتی اگر بپذیریم دریافتی برانکو در ایران و عربستان تفاوت چندان زیادی با هم نداشته، نوع پرداخت این پول به مربی کروات در این دو نقطه فرق میکند. آنچه مسلم است اینکه عربستانیها در منظمترین حالت ممکن اقساط قرارداد برانکو را خواهند پرداخت و فردا اگر مشکلی هم بین طرفین بهوجود بیاید، باشگاه به شکل حداکثری منافع مربیاش را تضمین و تامین خواهد کرد؛ اما آیا داستان در ایران هم همینطور است؟ برانکو چند افتخار دیگر باید برای پرسپولیس بهدست میآورد تا حق و حقوق قانونی خودش را بدهند؟
همه کشور دیدند که قسط قبلی قرارداد او چندین ماه به تاخیر افتاد و قسط آخر هم با این شرایط عجیب، با هیاهویی تاریخی آماده پرداخت شد. آیا برانکو سال بعد هم باید همینطوری پولش را میگرفت؟ آیا این شرایط برای تعامل با یک مربی موفق سزاوار است؟ آیا واقعا مدیرعامل باشگاه باید نشست خبری برگزار کند و درحالیکه برانکو همیشه نسبت به افشای رقم قراردادش حساس بوده، معادل ریالی دستمزد او را جار بزند؟ این تفاوتها در انتخاب نهایی فردی مثل برانکو کلیدی هستند. اینجاست که میشود فهمید او چرا به گزینه عربستان روی خوش نشان میدهد؛ حتی به قیمت کات کردن همه خاطراتش با ایرانیها.
برانکو اخیرا در مصاحبهای با یک سایت کروات با افتخار از صفحه اینستاگرام یک میلیون نفریاش سخن گفته است؛ برشی گویا ازسیل جمعیت حامی فوتبال در ایران که انرژی بالقوه آنها هرگز در مسیر صحیح درآمدزایی و ثروتآفرینی هدایت نشده است. بیگمان اگر هواداران پرسپولیس شناسنامهدار بودند و با تفکر صحیح مدیریتی به سمت حضور در طرحهای مشارکتی باشگاه و بنگاههای مهم اقتصادی دعوت میشدند، شاید امروز برانکو بهجای جده همچنان در تهران تیمش را آماده فصل جدید میکرد و چنین حسرتی بر دل میلیونها نفر باقی نمیماند، افسوس اما که ما مثل همیشه پتانسیلهای مهممان را بدون استفاده رها کردهایم؛ رها کردهایم تا تنها فایده این خیل جمعیت برای برانکو، پز دادن او جلوی هموطنانش باشد!
دنیای اقتصاد